Bezoek
Als sponsorouder en penningmeester van Stichting Why Not koesterde ik de wens om een bezoek te brengen aan onze fieldworkers in Kenia. Om elkaar beter te leren kennen en persoonlijk te zien hoe Why Not Kenya functioneert.
Op 15 januari vertrok ik met mijn vrouw Netty naar Mombasa. Een week hebben wij in een hotel aan de kust gezeten op ongeveer zes 6 kilometer van het kantoor in Utange, dus goed bereikbaar met een tuktuk.
We hebben die week intensief contact gehad met het team. We hebben onze drie sponsorkinderen en hun ouders bezocht. Ook hebben we de fysiotherapie gezien die elke dinsdagochtend door Zaineb in de centrale ruimte van het kantoor wordt gegeven. De moeders hebben de gelegenheid om met elkaar ervaringen te delen. Zaineb krijgt van Why Not een vergoeding voor haar inzet.
Daarnaast heb ik meerdere besprekingen bijgewoond. Door die besprekingen is meer wederzijds begrip ontstaan en zijn onduidelijkheden weggenomen. Ik heb kennis gemaakt met Mr. Paul, die naast arts ook bestuurslid is van Why Not Kenya.
Met korte verslagen van onze bezoeken aan de ouders en de kinderen Christopher, Moses en Omar illustreer ik het functioneren van Why Not naar mijn idee het beste. De kinderen zijn erg verschillend in de mate van hun beperkingen. Het team biedt daarom per kind andere ondersteuning.
Christopher
Wij zijn hartelijk ontvangen door de ouders van Christopher in hun bescheiden huis. De dankbaarheid van beide ouders voor de hulp van Why Not was overduidelijk. De vader vertelt trots dat zijn zoon leert om sieraden te maken wat mogelijkheden biedt voor de toekomst.
Christopher bezochten we in Sahajanand Special School in Mtwape. Hij was inderdaad bezig met het maken van sieraden. Hij verblijft daar permanent en heeft het daar goed naar zijn zin. In de vakanties gaat hij naar huis. Op de Sahajanand Special School zitten zo´n 450 leerlingen. Ze wordt door diverse hulporganisaties en de Keniaanse overheid ondersteund en is één van de scholen waar Why Not mee samenwerkt. Wij betalen voor Christopher het schoolgeld, de schoolkleding en de nodige medicijnen zodat hij met zijn beperkingen een kans heeft in de maatschappij.
Omar
Omar is al wat ouder en heeft zware beperkingen. Hij woont daarom thuis in een kleine community. Zijn vader is enige tijd geleden overleden. Zijn moeder is de middelste van drie vrouwen. Het is een conservatieve familie die nauwelijks Engels spreekt. Ons bezoek verliep dan ook wat afstandelijker. Leuk was wel dat er veel kleine kinderen uit de community rondliepen.
Omer kon zich nauwelijks staande houden en was helemaal gebiologeerd door de Tuk-Tuk waarmee wij waren aangekomen. Hij is daar ook de hele tijd naast blijven zitten. Ondertussen werden er kokosnoten opgehaald die wij mochten leegdrinken en daarna konden leegscheppen. Een bijzondere ontmoeting!
Why Not verstrekt luiers en medicijnen voor Omar. De verwachting is dat als de hulp van Why Not stopt de overlevingskansen voor Omar minimaal zijn.
Moses
De moeder van Moses was bijzonder blij met ons bezoek. Ze kon het bijna niet geloven dat wij helemaal vanuit Nederland nu bij haar waren. Ook hier grote dankbaarheid omdat de hulp van Why Not aan Moses ervoor zorgt dat zij en haar man een beter huis kunnen huren met een kleine binnenplaats en eigen bananenboom. Moses kan daar ongestoord vertoeven als hij in de vakanties thuis is. Ook Moses zit op de Sahajanand Special School. Hij wordt daar permanent opgevangen en goed verzorgd. Hij krijgt daar fysiotherapie.
Moses is een opgewekte jongen ondanks zijn redelijk zware beperkingen. Hij kan niet goed lopen en zit in een rolstoel.
Why Not betaalt voor Moses het schoolgeld, luiers, speciale voeding en medicijnen als dat nodig is.
Ervaring
De wijze waarop ons team in Kenya functioneert dwingt respect af. Het is niet altijd makkelijk om de kinderen met beperkingen in Kenia een prettige en veilige leefomgeving te bieden. Op de persoon afgestemde hulp wordt geboden niet alleen voor het kind maar daarmee ook voor het gezin. Dat mag niet stoppen!
Wij in Nederland moeten er voor zorgen dat ons team in Kenia de middelen blijft ontvangen om hun belangrijke werkzaamheden daar voort te kunnen zetten.
Als penningmeester van Stichting Why Not blijf ik me daar dan ook volledig voor inzetten samen met mijn collega bestuursleden en alle vrijwilligers, die we daarbij hard nodig hebben. En uiteraard kan dat niet zonder de financiële steun van alle sponsorouders en donateurs.
Ik hoop op iedereen te kunnen blijven rekenen.
