Sinds de implementatie van het epilepsieprogramma in 2011 is Stichting Why Not flink gegroeid. Inmiddels wordt voor meer dan 34 kinderen de dagelijkse epileptische medicatie verzorgd. Dit om de aandoening onder controle te krijgen. Dit komt door de samenwerking van Stichting Why Not en Doctor Muema Mwambu Musyoka, die een kliniek heeft in het Kisauni-gebied in de provincie Mombasa. Hij is kinderarts en gespecialiseerd in het beheersen van epilepsie.  

Door zijn hulp organiseert Stichting Why Not al meer dan 8 jaar eenmaal per maand een epilepsie-clinic, waar alle ouders één keer per maand samenkomen en ondersteuning krijgen door: 

• Regelmatige gezondheidsvoorlichtingen over veel voorkomende ziekten geassocieerd met epilepsie
• Eén op één counselsessies om de toestand van hun kinderen beter te begrijpen;
• Het verzamelen van de juiste maandelijkse epilepsie medicatie;
• Gratis extra persoonlijke uitleg/informatie in geval van slechte gezondheid van hun (klein)kind;

Het verhaal van Dama Kahindi willen we dit keer in het bijzonder uitlichten.  

Dama is een jonge dame van 22 jaar en leeft met zowel epilepsie als een mentale handicap. Ze heeft vorig jaar de basisschool in Utange afgerond. Ze is een coole, actieve en ambitieuze dame.  

Ze komt uit een groot gezin van 8 kinderen en de hele familie is afhankelijk van hun oude moeder voor hun dagelijkse behoeften. Haar vader stierf in 2013 na een korte ziekte. Ze heeft een tweelingzus wiens naam Bendera is, wat vlag in het Swahili betekent, waar ze gek op is! 

Dama was een van de eerste meisjes die aansloot bij het epilepsieproject in 2011. Inmiddels hoeft Dama niet meer vergezeld te worden door haar moeder, omdat ze zich kan uiten en met de arts kan communiceren over haar vorderingen. Ze stelt graag vragen wanneer de arts in de epilepsiekliniek gezondheidsvoorlichting geeft, omdat ze haar toestand beter wil begrijpen. Ze is erg punctueel en altijd de eerste persoon die op kantoor aankomt wanneer Stichting Why Not een epilepsie-clinic verzorgd. 

Vorig jaar rondde Dama haar basisonderwijs af met 164 van de 500 punten. De score is onder het gemiddelde, waardoor ze zich niet kon inschrijven voor een middelbare school. Na een aantal goede gesprekken en uitleg met Dama en haar moeder over de uitdagingen waarmee ze op de middelbare school geconfronteerd kan worden, stemden ze beiden in om zich in te schrijven op het Sacred Heart Tailoring College. 

Matilda (fieldmanager van Stichting Why Not) nam Dama mee naar de kleermakersschool die door katholieke nonnen wordt gerund. Wanneer ze daar arriveerden, vertelde Matilda de non over de toestand van Dama en verrassend genoeg reageerde de non angstig op dit bericht en vroeg meer tijd om na te denken en te bidden over de kwestie. “Het is door de genade van God” dat de non Matilda riep en zei dat ze open stond om Dama op te leiden. 

Vanaf Maart 2019 gaat ze naar deze school en ze laat enige vooruitgang zien. Ze kan de machine inrijgen en laten draaien. Haar leraar zegt dat Dama hard werkt en klaar is om te leren. Ze stelt vragen wanneer ze het niet begrijpt en als ze met deze mindset doorgaat, is ze in staat genoeg vaardigheden aan te leren om zelfstandig te kunnen werken en op de lange termijn een goede kleermaker te worden.  

Dit zorgt er voor dat zij zelf een inkomen kan generen en zelfredzaam kan zijn in de maatschappij!

Het coronavirus (COVID-19) is een infectieziekte veroorzaakt door een nieuw ontdekt virus. De meeste mensen die ziek worden ervaren milde tot matige symptomen en herstellen zonder speciale behandeling. Het Coronavirus beïnvloedt veel mensen op verschillende manieren. Toen het eerste geval van covid-19 in Kenia werd gemeld, werden alle onderwijsinstellingengesloten, particuliere en openbare bedrijven werden geadviseerd te sluiten en hun werknemers thuis te laten werken. Alleen zakelijke instellingen die essentiële diensten verlenen, bijv. supermarkten, ziekenhuizen, drogisterijen en voedselproducerende bedrijven mochten blijven werken met een minimum aan personeel om afstand te waarborgen. Hierdoor gingen werknemers met onbetaald verlof, werden sommige bedrijven gedwongen volledig te sluiten, terwijl andere mensen hun werk verloren.

De meeste kinderen die stichting Why Not ondersteunt, komen uit arme gezinnen. De gezinnen van deze kinderen hebben moeite om in hun behoeften te voorzien. Hierdoor leven de meesten van hen van dag tot dag, omdat ze afhankelijk zijn van tijdelijke banen. Toen in maart 2020 het eerste geval van corona werd gemeld, bracht dat veel leed met zich mee. Ouders waren gedwongen te stoppen met werken en thuis te blijven om besmetting te voorkomen. Dit betekende voor deze gezinnen dat slechts één keer per dag konden eten of zelfs hongerig moesten slapen door gebrek aan voedsel. De weinige steun die de regering aan haar burgers bood, was niet genoeg en werd slechts aan enkele verstrekt.

Daarom hebben we besloten een ​​voedselpakket-actie te starten om de families van gesponsorde kinderen te helpen. De overheid had beperkingen opgelegd, zoals; een lockdown van 19.00 uur tot 05.00 uur ‘s nachts in Mombasa, Kilifi en Kwale in de kuststreek vanwege het hoge besmettingspercentage en het advies thuis te blijven.

Met de financiële middelen van donateurs uit Nederland kon voedsel verdeeld worden onder de gezinnen. Het eten werd uitgedeeld op twee strategische voedselverdeelpunten, een bij Bamburi beheerd door Catherine en Connie en een andere bij Majaoni beheerd door Matilda en een van de ouders (vader van Samson Karanja Mwachingi). Op deze manier hoefden gezinnen niet ver te reizen of kosten maken om hun voedselpakketten op te halen. We hebben door extra giften uiteindelijk vijf rondes kunnen houden, waarin we pakketten hebben uitgedeeld.

Hieronder foto’s en uitleg over hoe we van april tot augustus 2020 voedselpakketten aan de gezinnen hebben verstrekt:

De ouders waren heel blij met hun pakketten. Hun gezichten waren vervuld van vreugde na het ontvangen van voedselhulp van stichting Why Not in deze extra moeilijke periode.

Uitdagingen tijdens de distributie van voedselpakketten zijn onder meer:

• 5 van de gesponsorde kinderen hadden geen toegang tot de provincie Mombasa om hun voedselpakketten op te halen vanwege de lockdown.
• Meer ouders van kinderen met speciale behoeften die niet worden gesponsord door Why Not en sommige die niet meer in het programma zitten kwamen ook voor hulp, omdat ze hiervan hoorde. Vanwege de beperkte financiering was het moeilijk om ze weg te sturen.
• We vergaten enkele kinderen in de eerste lijst, maar hebben die wel meegenomen bij de tweede ronde.
• Soms regende het te hard of was het te zonnig om voedselpakketten uit te delen, aangezien er in de winkels niet genoeg ruimte was om te wachten tot de ouders de voedselpakketten kwamen ophalen.

2^de ronde

De tweede ronde met uitdelen van pakketten was van 6 tot 8 mei. We konden voedselpakketten uitdelen aan 125 gezinnen. De ouders waren zo blij met de voedselpakketten en waardeerden het enorm. Het merendeel van de gezinnen heeft geen of weinig inkomsten.

Ook tijdens deze ronde was er overlast van zware regenval. Mensen in de buurt van Matilda volgden haar huis om eten te vragen. Ze moest nee zeggen, want het eten was gereserveerd voor 120 gezinnen. Matilda had 4 dagen nodig om haar voedselpakketten uit te delen. Na overleg met Wendy is afgesproken dat de fieldworkers nieuwe gevallen van personen met speciale behoeften kunnen opnemen in de 3e fase van de voedseldistributie.

Vervolgactie

Wendy gaf aan dat er nog voor anderhalve ronde geld was voor voedselpakketten. Ze vroeg ons te bespreken of we een grote distributie in juni zouden doen of deze tussen juni en juli zouden verspreiden.

Catherine ontving een donatie van ksh.10.000 van Dhanani Moonaver. Zij is de zus van Alia die ons van tijd tot tijd ondersteunt. Het geld werd op de rekening van de organisatie gestort.

3^de ronde

We ontvingen 167.000 ksh. Op 10 en 11 juni werden nogmaals voedselpakketten uitgedeeld aan 132 gezinnen. Elk gezin ontving 12 kg tarwe en 12 kg maïsmeel. Ook tijdens deze ronde zijn foto’s en enkele filmpjes gemaakt.

4^de ronde

We ontvingen 132.000 ksh van ABSA KENYA PLC (de bank waar we onze geldzaken regelen) en 12.000 ksh van twee donateurs om voedsel te kopen en nogmaals uit te delen aan de gezinnen die we ondersteunen. We hebben dit gedaan op  11 juli bij Bamburi en Majaoni. Het is gelukt om pakketten uit te delen aan 148 gezinnen.

Uitdagingen:

Twee uur voor het begin moeten we de distributie verplaatsen vanuit ons kantoor in plaats van de winkel.
Het personeel van Absa Kenya PLC kwam te laat aan bij het distributiepunt, waardoor er al veel ouders tegelijk waren en het moeilijk werd om afstand te bewaren.
Het was moeilijk om ouders en toeschouwers rustige te houden.
Straatfamilies maakten het moeilijk om voedsel uit te delen omdat ze het distributiepunt bestormden. Ze eisten voedsel. We moesten ze een beetje van de bloem geven om ze te laten vertrekken zodat we verder konden.
We verlieten het distributiepunt rond 7 uur ‘s ochtends omdat we moesten wachten tot Absa Kenya PLC het resterende saldo van ksh.50.000 via M-pesa verstuurde. De vertraging werd veroorzaakt door een lekke band.
5de ronde

Catherine ontving 135.330 ksh van Marloes via M-pesa om voedselpakketten te kopen. Op 13 augustus werd er voedsel uitgedeeld aan 162 gezinnen. De distributie was vreedzaam. De ouders kregen te horen dat deze distributie de laatste zou zijn. We hadden ook ouders die niet op de lijst stonden, maar die dag toch eten kwamen vragen. We hebben ons best gedaan iedereen te helpen. De ouders waardeerden de steun die de organisatie de afgelopen 5 maanden had geboden. Tijdens de distributieoefening zijn foto’s en video gemaakt om de sponsors te laten zien.

Resultaten:

• Ouders profiteerden van bewustwording over covid-19
• Veel mensen hebben meegekregen wat stichting Why Not doet
• Meer ouders benaderden stichting Why Not voor hulp
• Gezinnen van kinderen met speciale behoeften kregen voedselhulp
• Verbetering van de interactie tussen de organisatie en ouders bij het verzamelen van updates
• Met de voedselhulp is goed zichtbaar hoe direct de gift van donateurs bij de gezinnen komt.

Aanbevelingen

• Meer ouders aanmoedigen om zich aan te sluiten bij de ´support groepen´ voor economische en psychologische hulp.
• Ouders aanmoedigen om te ​​sparen zodat ze in moeilijke tijden iets hebben om op terug te vallen
• Homeprogramma inzetten om ouders / kinderen te activeren om inkomsten genererende activiteiten te ondernemen om de effecten van covid-19 te overwinnen.

Robin doet verslag van haar eerste maand:

“Op dit moment ben ik bijna een maand in Kenia bij Why Not. De eerste indrukken zijn zeer positief. Ik ben erg goed ontvangen door de fieldworkers. Het is zo gaaf om te zien dat de fieldworkers zo’n groot hart hebben voor de stichting en de kinderen. Elke dag wordt er weer met liefde gewerkt of op kantoor of daarbuiten tijdens home visits en school visits. Ik ben in deze eerste weken vaak mee geweest op home visits. Tijdens deze home visits ga je bij meerdere huizen langs om te kijken hoe het daar gaat met de kinderen. We stellen wat vragen aan de ouders of het kind zelf over wat ze bezig houdt als ze thuis zijn, hoe de omgeving het kind accepteert en of er nog dingen zijn waar ze tegenaan lopen en waar wij ze eventueel mee kunnen steunen. Als laatst maken we wat foto’s van de kinderen om zo hun ontwikkeling bij te houden en om de foto’s naar sponsorouders te sturen in Nederland. Naast de home visits is er op dinsdag therapiedag. Dit is ook erg bijzonder om te zien. Kinderen met een fysieke beperking zoals CP worden door hun ouders naar het kantoor gebracht en hier krijgen de kinderen therapie van een gespecialiseerde therapeute. Het kan soms wat chaotisch zijn door de drukte en de huilende kinderen maar we zien veel verbetering bij de kinderen die therapie krijgen.

Ik ben hier vanuit school in Nederland naartoe gekomen om af te studeren op de ALO. Om mijn stage zo goed mogelijk aan te laten sluiten op mijn opleiding gaan we op de donderdag naar de basisschool om te sporten met de kinderen. We spelen onder andere voetbal, tennis, sprintwedstrijdjes en we oefenen met het gooien en vangen van een bal. Als de scholen straks weer open zijn gaan we naar de scholen om daar verschillende sporten aan te leren en aan het eind van mijn stage zal er een toernooi zijn waar de scholen tegen elkaar strijden voor een mooie prijs.

Al met al heb ik het onwijs naar mijn zin hier bij Why Not en zie ik met eigen ogen wat deze stichting betekent voor de kinderen en ouders, super tof.”

Vanaf dit jaar gaat hij genieten van zijn welverdiend pensioen, we zijn blij daar als Why Not een bijdrage aan te kunnen leveren en hopen dat we hem af en toe nog eens aan horen komen, om Why Not en de kinderen die hem zo dierbaar zijn geworden te bezoeken.

Als sponsorouder en penningmeester van Stichting Why Not koesterde ik de wens om een bezoek te brengen aan onze fieldworkers in Kenia. Om elkaar beter te leren kennen en persoonlijk te zien hoe Why Not Kenya functioneert.
Op 15 januari vertrok ik met mijn vrouw Netty naar Mombasa. Een week hebben wij in een  hotel aan de kust gezeten op ongeveer zes  6 kilometer van het kantoor in Utange, dus goed bereikbaar met een tuktuk.
We hebben die week intensief contact gehad met het team. We hebben onze drie sponsorkinderen en hun ouders bezocht. Ook hebben we de fysiotherapie gezien die elke dinsdagochtend door Zaineb in de centrale ruimte van het kantoor wordt gegeven. De moeders hebben de gelegenheid om met elkaar ervaringen te delen. Zaineb krijgt van Why Not een vergoeding voor haar inzet.
Daarnaast heb ik meerdere besprekingen bijgewoond. Door die besprekingen is meer wederzijds begrip ontstaan en zijn onduidelijkheden weggenomen. Ik heb kennis gemaakt met Mr. Paul, die naast arts ook bestuurslid is van Why Not Kenya.

Met korte verslagen van onze bezoeken aan de ouders en de kinderen Christopher, Moses en Omar illustreer ik het functioneren van Why Not naar mijn idee het beste. De kinderen zijn erg verschillend in de mate van hun beperkingen. Het team biedt daarom per kind andere ondersteuning.

Christopher
Wij zijn hartelijk ontvangen door de ouders van Christopher in hun bescheiden huis. De dankbaarheid van beide ouders voor de hulp van Why Not was overduidelijk. De vader vertelt trots dat zijn zoon leert om sieraden te maken wat mogelijkheden biedt voor de toekomst.
Christopher bezochten we in Sahajanand Special School in Mtwape. Hij was inderdaad bezig met het maken van sieraden. Hij verblijft daar permanent en heeft het daar goed naar zijn zin. In de vakanties gaat hij naar huis. Op de Sahajanand Special School zitten zo´n 450 leerlingen. Ze wordt door diverse hulporganisaties en de Keniaanse overheid ondersteund en is één van de scholen waar Why Not mee samenwerkt. Wij betalen voor Christopher het schoolgeld, de schoolkleding en de nodige medicijnen zodat hij met zijn beperkingen  een kans heeft in de maatschappij.

Omar
Omar is al wat ouder en heeft zware beperkingen. Hij woont daarom thuis in een kleine community. Zijn vader is enige tijd geleden overleden. Zijn moeder is de middelste van drie vrouwen. Het is een conservatieve familie die nauwelijks Engels spreekt. Ons bezoek verliep dan ook wat afstandelijker. Leuk was wel dat er veel kleine kinderen uit de community rondliepen. 
Omer kon zich nauwelijks staande houden en was helemaal gebiologeerd door de Tuk-Tuk waarmee wij waren aangekomen. Hij is daar ook de hele tijd naast blijven zitten. Ondertussen werden er kokosnoten opgehaald die wij mochten leegdrinken en daarna konden leegscheppen. Een bijzondere ontmoeting!
Why Not verstrekt  luiers en medicijnen voor Omar. De verwachting is dat als de hulp van Why Not stopt de overlevingskansen voor Omar minimaal zijn.

Moses
De moeder van Moses was bijzonder blij met ons bezoek. Ze kon het bijna niet geloven dat wij helemaal vanuit Nederland nu bij haar waren. Ook hier grote dankbaarheid omdat de hulp van Why Not aan Moses ervoor zorgt dat zij en haar man een beter huis kunnen huren met een kleine binnenplaats en eigen bananenboom. Moses kan daar ongestoord vertoeven als hij in de vakanties thuis is. Ook Moses zit op de Sahajanand Special School. Hij wordt daar permanent opgevangen en goed verzorgd. Hij krijgt daar fysiotherapie.
Moses is een opgewekte jongen ondanks zijn redelijk zware beperkingen. Hij kan niet goed lopen en zit in een rolstoel.
Why Not betaalt voor Moses het schoolgeld, luiers, speciale voeding en medicijnen als dat nodig is.

Ervaring
De wijze waarop ons team in Kenya functioneert dwingt respect af. Het is niet altijd makkelijk om de kinderen met beperkingen in Kenia een prettige en veilige leefomgeving te bieden. Op de persoon afgestemde hulp wordt geboden niet alleen voor het kind maar daarmee ook voor het gezin. Dat mag niet stoppen!
Wij in Nederland moeten er voor zorgen dat ons team in Kenia de middelen blijft ontvangen om hun belangrijke werkzaamheden daar voort te kunnen zetten.

Als penningmeester van Stichting Why Not blijf ik me daar dan ook volledig voor inzetten samen met mijn collega bestuursleden en alle vrijwilligers, die we daarbij hard nodig hebben. En uiteraard kan dat niet zonder de financiële steun van alle sponsorouders en donateurs.
Ik hoop op iedereen te kunnen blijven rekenen.